Rouwverwerking - Hindoestaanse Uitvaart

De vijf stadia van rouw, de etappes zijn richtlijnen, of gereedschappen, voor het begrijpen van het rouwproces dat optreedt na een verlies. Sommige mensen kunnen in alle stadia zijn, terwijl anderen zullen door gaan met middel van slechts een paar stadia.

1969, introduceerde psychiater Elisabeth Kübler-Ross de vijf stadia van rouw. De etappes zijn een richtlijn, of gereedschap, voor het begrijpen van het rouwproces dat optreedt na een verlies. Sommige mensen kunnen in alle stadia zijn, terwijl anderen zullen door gaan met middel van slechts een paar stadia.

1. Ontkenning

Vaak is de eerste fase van verdriet, ontkenning kan gepaard gaan met intense pijn. We kunnen niet accepteren wat er is gebeurd dus gaan we gevoelloos stoppen met iets te voelen. Wij ontkennen dat het verlies is gebeurd en kunnen ons uit de situatie verbergen.

2. Boosheid

Zoals we een verlies ervaren, kunnen we boos op de wereld zijn en de mensen om ons heen zijn. We voelen ons bitter en haatdragend of verlaten en hulpeloos. Deze gevoelens kunnen leiden dat we meer kans hebben op uitbarstingen en verbitterd zijn door de mensen of situaties om ons heen.

3. Onderhandelen

In de onderhandelingen stadium proberen we om deals te maken en om terug te gaan en het verlies van het gebeuren te stoppen. Afdingen is een onderhandelingstactiek die ons helpt te stoppen van de pijn. We vragen wat er gebeurd is en vragen af of de uitkomst anders zou zijn geweest als we anders handen gehandeld.

4. Depressie

Depressie slaat als het verdriet of pijn intens is. In een depressie willen we ons terugtrekken van mensen en het leven. Deze fase kan zich eindeloos uitzien alsof het leven zal nooit meer goed of normaal zijn. Eenzaamheid en fysieke en mentale uitputting kan gepaard gaan met deze fase.

5. Aanvaarding

De laatste fase van verdriet is acceptatie. Hoewel de pijn van het verlies als nog aanwezig kan zijn, kunnen we nu accepteren dat het verlies heeft plaatsgevonden. Acceptatie betekent ook dat we beginnen met het geluk, hoop of tevredenheid weer te voelen.

                                          De stappen van verdriet zijn niet in steen gebeiteld.
Een van de gemeenschappelijke filosofieën van de dood en rouwproces is ontwikkeld door psychiater Elisabeth Kübler-Ross in 1969. In haar studie heeft zij erkend dat er bepaalde stadia van rouw zijn.
Ontkenning komt meestal eerst. Men dacht: "Dit is niet gebeurt. Ik zal het niet geloven", vaak loopt door de geest van de nabestaanden. Een persoon kan volledig gevoelloos worden op dit punt van het rouwproces. 
"Waarom ik? ' is vaak de gedachte bij de "woede" fase. Het is tijdens deze fase van het rouwproces dat mensen proberen uit te vinden waarom hun geliefde is overleden en gevoel een de tragedie te maken. Het is zelfs niet ongebruikelijk om boos te zijn op de persoon die zijn overleden.
Onderhandelen: "Ik zou alles doen om ze terug te krijgen Noem maar op". In wanhoop, aan personen in deze fase van verdriet proberen we te onderhandelen met God of het universum, om terug te krijgen van onze geliefde die wij hebben verloren.

Een individu in de "depressie" fase van de dood en rouwproces kunnen zich verdrietig voelen om iets te doen. Depressie veroorzaakt door dood mimiek die van een klinische depressie, maar het is anders.
Acceptatie: Dit is een gevoel van rust die komt over de nabestaanden, als ze in vrede zijn met het verlies van de geliefde.
Hoewel deze worden beschreven als de stadia van rouw is er geen formule voor de omgang met het verlies. Een individu kan individueel aan het werk in elke fase, of kan met de emoties van een fase naar een andere en weer terug. De dood is een traumatische ervaring, dus het is niet ongewoon verdriet te voelen  lang nadat de geliefde is verstreken.

Vaak emoties
                                              Emoties hebben de vrije loop tijdens het rouwproces.
Er is geen medicijn voor de emoties die gevoeld worden tijdens het rouwen, maar er komen vaak emoties gevoelens los in het rouwproces als iemand is overleden.
Deze omvatten shock en gevoelloosheid, meestal voelde je in het begin van het rouwproces is, het raakt je overweldigd door het omgaan met het verlies, je zelf de schuld geven en zorgen maken dat er iets was dat anders had kunnen worden gedaan, en frustratie en hopeloosheid, want iets wat je wist dat er gebeurd is en er is niets wat je kunt doen om het te veranderen.

Gedrag verandering

Rouwende mensen kunnen negatieve gedrag en symptomen hebben, zoals slapeloosheid of overmatig slapen. De geest kan zo overweldigd worden dat het wordt afgesloten en wil slapen, of het kan reageren door het houden van je wakker met gedachten, angst en verdriet. Beide komen vaak voor, ook al zijn het verschillende reacties op dezelfde gebeurtenis.
Het kan moeilijk zijn om sociale leven weer op te pakken na het verlies van een geliefde, en trekken zich zelf uit sociale situaties. Hoewel de terugtrekking vaak voor komt, is het belangrijk om niet dagenlang alleen te zijn.
Met een geest vol emoties, herinneringen en verdriet, aandacht te richten op specifieke taken kan moeilijk zijn. Verstrooidheid komt vaak voor.
Het horen van de overledene de stem, aanraking of geur is een veel voorkomende gevolg van de dood en het rouwproces. Het kan worden veroorzaakt door een aantal milieufactoren die vonk van herinneringen aan die persoon oproept.
 
Waarschuwingen  
                                                       De overlijden en het rouwproces kan uit de hand lopen.
Rij geen voertuig of  bedien geen zware machines in het midden van intens verdriet. Gun jezelf de tijd om te huilen, boos worden, of wat je wilt te doen, terwijl  je op een veilige plaats bent.
Vermijd alcohol en drugs. Hoewel het kan voelen als een manier om te genezen van de situatie, is het niet alleen tijdelijk, maar uiterst gevaarlijk en kan zorgen voor meer complicaties.
Depressieve gevoelens komen vaak voor; zelfmoord gedachten ook. Alsje gedachten krijgt van beëindigen van jouw leven zoek onmiddellijk dan hulp bij je arts.

 

 

Geef jezelf de tijd om te rouwen en te genezen

We hebben allemaal met verdriet te maken in het leven. Elk individu behandelt verdriet anders, maar er zijn 10 stadia die mensen kunnen meemaken tijdens het rouwproces. Sommige mensen slaan bepaalde stadia over, en sommige mensen kunnen deze stadia ervaren in andere volgorde. Leren over deze stadia van rouw kan je helpen inzicht te geven in je eigen herstelproces.
 
Schokken
Deze fase wordt gekenmerkt door een gevoel van verdoving. Om jezelf te beschermen tegen de overweldigende pijnlijke ervaring die je kunt afsluiten met je emotionele reacties. Dit geef je de tijd die je nodig hebt om de pijn te verwerken, zodat je kunt leren om te begrijpen en het uiteindelijk te accepteren in kleinere dosis. Dit gaat vaak gepaard met een gevoel van ongeloof of ontkenning.

Emotionele uitlating
Na een emotioneel onthecht, kun je het gevoel van overstroming van opgehoopte emoties die je nodig hebt om jezelf uit te drukken en als je eenmaal begint aan de volle omvang van je verlies te realiseren. Deze emoties zijn vaak zeer krachtig. Angst, wanhoop en boosheid worden vaak geassocieerd met deze fase overgevoeligheid, zelfbeschadiging en ontluchten zijn ook typische reacties in dit stadium van het rouwproces.

Depressie en isolatie

De golf van emoties geeft uiteindelijk in een diepe depressie een algemeen gevoel van eenzaamheid, hulpeloosheid en isolement. Mensen hebbende  behoefte  dat anderen in de buurt zijn voor ondersteuning, terwijl men ook  alleen wil zijn, dat schept verwarring. De verwarring veroorzaakt vaak een wanhoop die de rouwende persoon omhult. Mensen kunnen zeer ingetrokken worden tijdens deze fase.

Lichamelijke ziekte

Emotionele pijn legt teveel stress op het lichaam. Deze stress verzwakt het immuunsysteem, wat kan leiden tot ziekte. Mensen die rouwen kunnen fysieke pijn ervaren, misselijkheid en vermoeidheid.Normaal slaappatroon kan ook worden beïnvloed, wat resulteert in slapeloosheid of overmatig slapen als gevolg van uitputting.

Paniek en angst

Gevoelens van angst gaat vaak gepaard met het naderen van sociale situaties na te maken met een verlies. Stress wordt veroorzaakt door te proberen om zin te geven aan het verlies. Misschien voel je je verlaten, en de paranoia en angst kan leiden tot gevoelens van geestelijke ziekte of instabiliteit. Het is belangrijk om te onthouden dat deze gevoelens  een normaal onderdeel  zijn van het rouwproces.

Woede en vijandigheid

Wanneer je pijn voelt, kun je mensen onbedoeld kwetsen. Je zou mensen kunnen verwijten om je heen voor het veroorzaken van de pijn, en je  kunt schuldig gaan voelen voor deze woede-uitbarstingen. De beste manier van handelen is om te beginnen met de erkenning van de woede.

Schuld

Schuld wordt vaak ervaren als verdriet. Aandacht voor negatieve herinneringen en hoe je persoonlijke fouten beïnvloed in een relatie zal niet de situatie zijn om te veranderen, maar je kunt je beter voelen na het praten met iemand over deze negatieve herinneringen of wat je  denkt wat je schuld is.
o   Moeilijkheidsgraad hervatten dagelijkse routines
o  Een van de moeilijkste aspecten van genezing is terug te keren naar je dagelijks leven. Als je verdriet  terug komt door middel van een intieme liedje of geur kan opnieuw leiden tot pijnlijke herinneringen in willekeurige volgorde, wat leidde tot een mogelijke terugval in het herstel cyclus. Het kan lang duren voor jou om een ​​comfortabele overgang te maken naar je normale routine, omdat het veranderd is en als gevolg van de ervaringen die jullie hebben meegemaakt.

Hoop

Uiteindelijk nadat je het initiatief neemt om verder te gaan in het leven en weer naar de toekomst te kijken. Je begint te werken door middel van dagelijkse routines en de wanhoop begint te vervagen. Je accepteert de veranderingen die je moet maken om geluk en voldoening in het leven terug te vinden. Jouw pijnlijke herinneringen beginnen  een ​​deel van het verleden te worden en leer je het heden te bevelen, zodat je verder kunt gaan met vertrouwen en de stabiliteit.


Acceptatie en verder leven

Geleidelijk aan leer je volledig akkoord met de wijzigingen die zich hebben voorgedaan. Je realiseert je dat je comfortabel kunt worden met je nieuwe rol in het leven. Je begint je te versterken en te voelen dat als is vernieuwd als gevolg van je ervaringen. Je energie wordt sterker, een nieuw leven wordt ingeblazen en jouw gevoel van eigenwaarde wordt hersteld na het accepteren van je getransformeerd identiteit.

 

 

Wat is verdriet?
verdriet is een overweldigend gevoel van droefheid, die je verdoofd, los van het leven en niet in staat bent deel te nemen aan reguliere activiteiten.

De functie van rouwen
Rouwen is om je te helpen te verwerken van gevoelens van afscheiding wat verloren is gegaan en een begin van je leven weer op te bouwen zonder dat die persoon er meer is, volgens het boekje menselijke emoties.

Waarom is verdriet belangrijk
Het rouwproces kun je dan voelen en langs het verlies en de negatieve emoties die je hebt meegemaakt te verplaatsen. Als je dit niet doet, onderdruk je trieste gevoelens in plaats van hen.

Hoe om te rouwen?
Verdriet is een zeer persoonlijk proces. Misschien wil je alleen verdriet, maar het is goed om een ​​kring van vertrouwde vrienden of familie te hebben voor ondersteuning. Emoties van verdriet zijn opluchting, boosheid, frustratie en ontkenning.

Wanneer moet je stoppen met verdriet hebben
Verdriet kan een lange tijd doorwerken --- geduldig met jezelf zijn. Er is geen vaste hoeveelheid tijd om te rouwen.

 
Instructies
                                
1. Begrijp dat iedereen zich bezighoudt met de dood op een andere manier. Wat nog belangrijker is, moet je begrijpen dat er echt geen goede of geen verkeerde manier is om te rouwen. Er zijn stadia van verdriet, maar een persoon hoeft niet door alle fases  heen te gaan . Houd er ook rekening mee dat verdriet niet gebeurt op een tijdlijn. Sommige mensen werken door het proces snel, terwijl voor anderen jaren duren.

2. Wees barmhartig. Je hoeft niet te weten wat te zeggen of wat te doen, gewoon begrip en mededogen. Luister wanneer de persoon wil praten en gewoon met de persoon zijn als hij of zij wil iemand spreken.

3.  Help de persoon. Soms is iemand die rouwt die ook geen hulp vraagt.
 De persoon kan zich schuldig voelen voor de hulp en de aandacht. Maar onderneem een actie of een activiteit om het gewoon te doen. Misschien wil je maaltijden verzorgen of het op ruimen in het huis, of de kinderen meenemen naar de film. Gewoon helpen waar je denkt dat het nodig is.
         
4.  Zorg voor blijvende steun. De hulp en steun is overweldigend tijdens de uitvaart proces. Echter, als iedereen vertrekt,  en de ondersteuning verdwijnt. Duurt verdriet veel langer dan alleen de uitvaart, en de mensen moeten blijvende steun krijgen voor maanden en enkele jaren na de dood van een geliefde.
               
5. Let op de waarschuwingsborden. Het is normaal dat een persoon gevaarlijke dingen uithalen of depressief wordt na de dood van een geliefde, maar als de symptomen niet geleidelijk aan verdwijnen, of als de symptomen erger worden, kan je beroep doen op medische hulp. Stimuleren en ondersteun hem of haar tijdens dit proces en suggereer dat professionele hulp ook nodig kan zijn. Na twee maanden is een goede graadmeter voor het meten of dat de symptomen beginnen te vervagen of niet.